januari 2020 – Jut van Jul

woensdag, 29 januari 2020woensdag, 29 januari 2020

Woelen met Marco Borsato!

Hè gelukkig, het is ochtend, ik ben doodmoe. Wat een lange nacht weer. Ik vind het zo niks dat ik uren wakker lig. Ik heb het vannacht 2, 3 zelfs 4 uur zien worden. Ik vraag me af hoe het bij anderen is. Liggen jullie ook alleen maar te woelen of ga je eruit? Ga je TV kijken? Wat lekkers uit de koelkast halen of de krant lezen? Ik ben van het type ‘ik blijf in bed’ in de hoop dat ik toch snel in slaap val. De klassieke tips, zoals ademhalingsoefeningen of schaapjestellen, helpen geen snars en probeer ik ook niet meer. Ja zeggen sommige dan ‘je moet je geen zorgen maken’. Maar ik heb helemaal geen zorgen! En als ik ze al heb, hoe doe je dat dan, je geen zorgen maken? Nou zegt mijn lieverd ‘Schat, ga lekker op je zij liggen, doe je ogen dicht en nergens meer aan denken, trek je hoofd vacuüm, dan slaap je zo!’. Maar hoe dan! Hoe trek je je hoofd vacuüm? Hoe gaat dat dan? Hij kan dat wel, want hij gaat op zijn zij liggen en 30 seconden later is hij in diepe slaap en ik ben klaarwakker en onrustig. Het is een chaos in mijn hoofd, alle gedachten krioelen dwars door elkaar heen en bemoeien zich ook nog eens met elkaar. Mijn enige zorg is ‘hoe krijg ik rust in de tent’. Even wat lezen op mijn mobiel helpt niet, nachtradio luisteren helpt niet, dan ga ik weer liggen draaien en woelen, dan heb ik het weer te warm, dekens eraf, dan weer te koud, dekens erop. Ik zie op mijn wekker dat het al 5 uur is. Ik grijp naar mijn laatste redmiddel. Ik doe mijn oordopjes weer in en ik luister naar liedjes met titels als ‘Samen Voor Altijd’ en ‘Als alle lichten zijn gedoofd’. Marco Borsato blijkt voor de zoveelste keer mijn beste slaapmiddel.

zondag, 26 januari 2020zaterdag, 7 maart 2020

Help, mijn man is geen klusser!!

Ik kom binnen, doe het licht aan en ‘pang’, de lamp springt kapot. Schat, wil jij het lampje even vervangen! Nou, je had dat gezicht moeten zien, die paniek in zijn ogen! Hij heeft geen idee hoe dat moet, maar dan ook geen énkel idee. Hij heeft het 1x geprobeerd, na aandringen van mij, maar meteen sloegen alle stoppen door en toen ik vroeg of hij de hoofdschakelaar van de stoppenkast even om wilde zetten wist hij weer niet waar ik het over had. Al snel kwam ik erachter dat hij twee linkerhanden heeft. Raar he, maar zulke mannen bestaan dus écht en ík heb zo’n man! Er zijn vrouwen, van die lucky women, die van die mannen hebben die onder het motto vallen ‘wat zijn ogen zien, maken zijn handen!’ en die aan het eind van de dag alle klusjes gefixt hebben, maar nogmaals die heb ik dus niet. Daarom heb ik laatst zelf maar een gereedschapskoffer gekocht. Je kent ze wel, zo’n koffer die je openklapt en waar dan aan beide kanten allerlei basisgereedschap zit. Ik noem het mijn ‘eerste hulp bij klussen’ koffer, want ja, er zal toch af en toe wat gedaan moeten worden! Laatst vroeg ik hem of hij uit de koffer even de kruiskopschroevendraaier wilde aangeven. Het enige wat ik hoorde was ‘Welke koffer? Wat voor schroevendraaier?’ en dan weet ik genoeg….. Hij heeft geen idee wat er in die zwarte koffer zit. Hij weet het verschil niet tussen een nijptang en een waterpomptang. Hij zegt ja, maar bedoelt nee als ik zeg dat dit inbussleutel nr. 4 is en je kunt mij opvegen van het lachen als de verwarmingsmonteur tegen hém verteld dat het expansievat bijgevuld moet worden. Help mijn man is GEEN klusser! Dat stond toch echt niet in de bijsluiter toen ik hem trouwde! Gelukkig is hij wel heel goed in iets anders.

woensdag, 22 januari 2020dinsdag, 4 februari 2020

Transavia, ik hou van jullie…

Ik sta op het punt naar Nederland te vliegen en wat denk je! Eerst brand op het vliegveld van Alicante, dan slecht weer op komst met storm en windstoten en twee dagen voordat mijn vlucht vertrekt gooien ze het vliegveld dicht! Ik ben meteen met Transavia gaan appen. Gaat mijn vlucht wel weg? Vlieg ik wel op tijd?’. Transavia laat al snel weten dat de vlucht morgen gewoon doorgaat alleen iets later. Ik moet mijn mail en sms maar in de gaten houden. Dat deed ik natuurlijk, maar ik hield ook de lokale berichtgeving in de gaten. Die lieten weten dat het vliegveld op de dag van vertrek weer open zou zijn. Ik kreeg ook gewoon de mail dat ik online kon inchecken. Oké, dus niks aan de hand en ik ging met een gerust hart naar bed. Midden in de nacht bij de plaspauze zie ik een mail binnenkomen, 01.54 uur bericht van Transavia: ‘Uw vlucht vertrekt niet vanaf Alicante maar vanaf Murcia!’ Dat is anderhalf uur rijden! Lekker dan! Transavia schrijft er niet bij hoe laat we gaan vertrekken. Ik ben meteen klaarwakker… Ik regel midden in de nacht een taxi. De volgende ochtend staat er een plaatselijke groenteboer met een oude auto voor de deur en die bleek ook nog te stinken. Daar kwam ik achter toen hij opeens tijdens het rijden zijn jas uittrok en de auto met een grote zwaai op de andere weghelft terecht kwam. Maar goed, uiteindelijk kwam ik in Murcia en daar liepen allemaal wanhopige landgenoten rond. Bij de security vertelde de dame dat mijn boarding pass niet geldig was voor de vlucht vanaf Murcia. Ik moest beneden een nieuwe halen, maar dat had ze ook tegen een paar honderd andere mensen gezegd….dus daar stond een rij van hier tot Alicante! Na lang wachten en voordringen kwam ik bij de vertrekhal en daar zag ik op de schermen dat het vliegtuig allang vertrokken had moeten zijn. Dus toch weer effe spanning…..is de gate al gesloten? Dus op een holletje naar de slurf. En gelukkig ik was niet de enige die hijgend zijn boarding pass liet zien. Hup, snel het vliegtuig in. Bij de cockpit stonden twee stewardessen die zeiden ‘gaat u maar zitten waar u wilt, want met de stoelnummers is het een grote chaos’. Ik ben neergeploft op een stoel en heb het enorme gezeur van een vrouw achter me moeten aanhoren die maar bleef vragen wanneer we zouden vertrekken. Nou dat duurde nog wel even want we misten nog 17 passagiers. Die hadden ook de onverwachte reis naar Murcia moeten maken. Dus gingen we ruim een uur later weg. Eenmaal in Rotterdam kreeg ik een mail binnen van Transavia met de vertrektijd. Deze was verzonden toen ik al zeker drie kwartier in de lucht zat. Transavia heeft me in ieder geval aan het lachen gemaakt. Ondanks alle chaos, het ongemak, de blunders en al het gedoe kan ik nog steeds zeggen…. Transavia ik hou van jullie!