Transavia, ik hou van jullie…

Ik sta op het punt naar Nederland te vliegen en wat denk je! Eerst brand op het vliegveld van Alicante, dan slecht weer op komst met storm en windstoten en twee dagen voordat mijn vlucht vertrekt gooien ze het vliegveld dicht! Ik ben meteen met Transavia gaan appen. Gaat mijn vlucht wel weg? Vlieg ik wel op tijd?’. Transavia laat al snel weten dat de vlucht morgen gewoon doorgaat alleen iets later. Ik moet mijn mail en sms maar in de gaten houden. Dat deed ik natuurlijk, maar ik hield ook de lokale berichtgeving in de gaten. Die lieten weten dat het vliegveld op de dag van vertrek weer open zou zijn. Ik kreeg ook gewoon de mail dat ik online kon inchecken. Oké, dus niks aan de hand en ik ging met een gerust hart naar bed. Midden in de nacht bij de plaspauze zie ik een mail binnenkomen, 01.54 uur bericht van Transavia: ‘Uw vlucht vertrekt niet vanaf Alicante maar vanaf Murcia!’ Dat is anderhalf uur rijden! Lekker dan! Transavia schrijft er niet bij hoe laat we gaan vertrekken. Ik ben meteen klaarwakker… Ik regel midden in de nacht een taxi. De volgende ochtend staat er een plaatselijke groenteboer met een oude auto voor de deur en die bleek ook nog te stinken. Daar kwam ik achter toen hij opeens tijdens het rijden zijn jas uittrok en de auto met een grote zwaai op de andere weghelft terecht kwam. Maar goed, uiteindelijk kwam ik in Murcia en daar liepen allemaal wanhopige landgenoten rond. Bij de security vertelde de dame dat mijn boarding pass niet geldig was voor de vlucht vanaf Murcia. Ik moest beneden een nieuwe halen, maar dat had ze ook tegen een paar honderd andere mensen gezegd….dus daar stond een rij van hier tot Alicante! Na lang wachten en voordringen kwam ik bij de vertrekhal en daar zag ik op de schermen dat het vliegtuig allang vertrokken had moeten zijn. Dus toch weer effe spanning…..is de gate al gesloten? Dus op een holletje naar de slurf. En gelukkig ik was niet de enige die hijgend zijn boarding pass liet zien. Hup, snel het vliegtuig in. Bij de cockpit stonden twee stewardessen die zeiden ‘gaat u maar zitten waar u wilt, want met de stoelnummers is het een grote chaos’. Ik ben neergeploft op een stoel en heb het enorme gezeur van een vrouw achter me moeten aanhoren die maar bleef vragen wanneer we zouden vertrekken. Nou dat duurde nog wel even want we misten nog 17 passagiers. Die hadden ook de onverwachte reis naar Murcia moeten maken. Dus gingen we ruim een uur later weg. Eenmaal in Rotterdam kreeg ik een mail binnen van Transavia met de vertrektijd. Deze was verzonden toen ik al zeker drie kwartier in de lucht zat. Transavia heeft me in ieder geval aan het lachen gemaakt. Ondanks alle chaos, het ongemak, de blunders en al het gedoe kan ik nog steeds zeggen…. Transavia ik hou van jullie!