1e Paasdag met huisarrest

Hè bah, weer zo’n nacht waar geen einde aan leek te komen, ik ben blij dat het ochtend is. Ik heb uren wakker gelegen door de pijn in mijn heup en de uitstraling naar mijn knie en onderrug. Toch maar rond vijven een paracetamol genomen en ja, toen viel ik alsnog als een blok in slaap. Elke keer als ik teveel doe, komen mijn spieren in opstand en eigenlijk is dat niet zo gek als je weet dat ik inmiddels twee kunstheupen heb. Maar goed, het is eerste Paasdag in Spanje, maar ik voel het niet. Door dat gedoe en dat huisarrest heb ik geen idee van de dagen, de hele sfeer rondom Pasen ontgaat met volledig. Volgend jaar hoop ik op een Paasbrunch hier op het terras met al mijn geliefden om me heen. Een vrolijk gedekte tafel, veel eieren, een paasbrood met amandelspijs, grote schalen met de allerlekkerste chocolade eitjes, vrolijke gele narcissen en naast de borden van die gele kuikentjes en mooie servetjes. En dan ga ik, net als vroeger, heel veel eieren verstoppen met als hoofdprijs een ei verpakt in een vijftig euro briefje! Ja dan krijg je volwassenen wel zo gek om zich suf te zoeken naar die eieren! We hebben een heerlijk dagje samen. We nemen “Harry’s bal’ op (het geheim zit in de gehaktmix van Dirk van den Broek) en als ik het item gemonteerd heb is het inmiddels vier uur. De hoogste tijd voor Netflix. We zijn bij aflevering 4 van seizoen 4 van Gomorra , Italiaanse maffiaserie, en als de aftiteling begint kijken we elkaar hoopvol aan…. ja? en we kijken snel nog een aflevering. Ik wil jullie ons hoogtepunt van de dag niet ontnemen. We doen ‘bakplaatje’. Ik heb de lekkerste ossenhaas, de beste gamba’s, veel knoflook, nog veel meer champignons, van de heerlijke kleine zoete tomaatjes, wat stokbrood, kruidenboter en meer lekkers op tafel gezet en zo maken we allebei ons eigen maaltje. Spetter, de spetter, de spetter, het was heerlijk! Tot morgen…