Wijn en niet te weinig

Ik houd me heel stil, het is bijna half negen, maar ik verroer me niet. Eigenlijk moet ik plassen, maar als ik me nu laat horen staat mijn trouwe viervoeter Pep meteen naast m’n bed. Mevrouw heeft vannacht beneden geslapen! Het is echt heel grappig om te zien hoe ze elke avond, heel eigenwijs, zelf beslist waar ze wil slapen. Soms staat ze al te kwispelen onderaan de trap en kan ze niet wachten om mee naar boven te gaan, soms gaat kruipt ze lekker veilig in haar bench, maar steeds vaker blijft ze languit op de bank liggen en zegt ze ons nog net welterusten door één oog heel even open te doen. Ik lig muisstil in bed, hoor vogeltjes fluiten, ik hoor ook dat het regent. Shit! de stoelkussens liggen nog buiten. Mijn weeronline appje zegt gelukkig dat het vanaf tien uur droog en zonnig wordt. ‘Schat, kan je even helpen sjouwen?’. Ik heb net mijn wekelijkse uitje gehad en er staan vier overvolle tassen achter in de auto met vooral heel veel lekkers. In één tas zit alleen maar wijn; mijn favoriete Protocolo rosé, twee flessen Verdejo van Ramon Bilbao, twee flessen Protos en wat ViñaSol. Van alles gaat er meteen een fles in de koelkast. Nee, het zal mij niet gebeuren dat er niet van alles wat koud staat. Je weet toch nooit waar je straks trek in hebt!! En gelukkig maar, want even later krijg ik een enorme verrassing! Andrea, mijn vriendin en buurvrouw van twintig huizen verderop, staat voor het hek. Ze komt wat afgeven. Ik kijk haar aan en heel voorzichtig vraag ik of ze de tuin in komt. Even twijfelt ze, maar ach waarom ook niet. En daar is dan het moment! Na ruim vier weken praat ik ‘live’ weer eens met iemand anders dan mijn man. De koude fles wijn kwam goed van pas, het werd de Rosé. Tot morgen.