Diep verlangen!

De restaurants zijn al weken dicht. Ik heb al ruim vijf weken geen frietjes meer gegeten en een week of twee geleden hield ik het niet meer. Ik had en heb zo’n vreselijke trek in friet, niet te harden gewoon en vooral nadat, Carien, een Belgische vriendin, me exact het recept van zelfgemaakte overheerlijke Vlaamse friet vertelde. ‘Verse aardappelen, zelf snijden, even voorbakken op 160 graden, niet te donker, goed af laten koelen en dan afbakken op 180 graden, let op, wel in de zonnebloemolie of beter nog in de Ossewit, de frietjes lekker bruin laten worden, pas op, niet te hard, goed uit laten lekken, beetje zout en dan serveren in een zelfgemaakte puntzak met een grote klodder heerlijke mayonaise’, pfff, logisch toch dat ik dan ontzettend verlang naar friet! Ja en dan is er maar één oplossing. Zelf een frituurpan kopen, moet wel online bestellen, kan niet anders, de winkels zijn ook al weken dicht! Nou, binnen twee minuten was dat geregeld. Levertijd 1-2 dagen, lees ik, oké, dat is te overzien. Maar wat gebeurt er. Na twee dagen zie ik dat het geld weer op mijn rekening staat, mijn pan is ‘uitverkocht!’. Oké kan gebeuren denk ik nog. Ik ben vast niet de enige die zin heeft in een lekker patatje. Meteen bestel ik een ander model. Dat is vandaag precies elf dagen geleden! God, wat kan een mens verlangen naar een frituurpan. Ik check elk uur de Track & trace, ik tuur de straat af in de hoop de vrachtwagen te zien die mijn pan komt afleveren, elke dag weer. Als de pan er is zijn jullie de eerste die het horen! Het zijn spannende dagen. Tot morgen.