Ik zit nog steeds in fase 0!

Vandaag zou het gebeuren. Vandaag, maandag 11 mei, zou dé dag worden dat we meer vrijheid zouden krijgen. Fase 1 was ons ‘beloofd’. Mijn maandag was al helemaal ingedeeld en ik kon niet wachten om samen met mijn man in de auto te stappen, de berg af te rijden hup naar de kust, naar de gezellige boulevard van El Campello. Ik zag ons al zitten op ons vertrouwde terras met een heerlijke fles Cava, genietend van de overheerlijke lasagne die ze daar serveren. Ik kon de opwinding bijna niet aan. De voorpret was al geweldig. Weet je, als het dan bijna zover is dat je weer ‘mag’ besef je pas wat je gemist hebt al die acht weken in huisarrest. Maar dan, zaterdagavond, vlak voordat ik naar bed wilde gaan, ontploft mijn Facebook. Het een na het andere bericht schiet voorbij. Alle alarmbellen gaan af. De boodschap is: ‘Niet alle regio’s gaan naar fase 1′. Ik voel een lichte paniek opkomen. Het zal toch niet waar zijn dat ons gebied hier last van heeft? Maar die onzekerheid was van hele korte duur, want mijn vriendin, een zeer betrouwbare bron, laat me weten dat wij wel degelijk de pineut zijn. Wij vallen onder de gezondheidsregio Alicante Sant-Juan. Nou ja zeg, ik kan het haast niet geloven en het ergste is dat wij precies op de grens zitten en dat bij wijze van spreken mijn buurman wel van alles mag en ik niet. Het is net Baarle Nassau, maar dan op z’n Spaans. Dus we gaan nog maar even een weekje door en werken toe naar 18 mei. Ik geniet van de vele foto’s van mensen die heerlijk genieten, leuk al die blije gezichten die langskomen op mijn tijdlijn. Ik wens alle mensen in alle regio’s die wel in fase 1 zitten veel plezier. Wij komen eraan!