Tag: spanje

Geplaatst op

DI-MA-MÁ, het nieuwe normaal in Spanje!

Hallo allemaal, hebben jullie ook al gehoord van DI-MA-MÁ? En dan bedoel ik niét de pizza Casa Di Mama van Dr. Oetker, nee dan heb ik het over de uitdrukking die hoort bij het ‘nieuwe normaal’ hier in Spanje. Het staat voor DIstancia (afstand houden), MAscarilla (masker dragen) en MAnos (handen wassen). Het klinkt prachtig, vooral met die klemtoon op de laatste MÁ en het wordt vast het woord van het jaar, maar ik houd mijn hart vast. Het zal ons toch niet gebeuren dat we die 1,5 meter en dat mondkapje normaal gaan vinden? O nee, geen sprake van, we moeten blijven geloven dat dit tijdelijk is. Tot die tijd houd ik me echt wel aan de regels, tuurlijk, maar het blijft gedoe.

Ik was vanmiddag even shoppen in een overdekt winkelcentrum, op zoek naar wat leuke zomerjurkjes. Liep ik daar met mijn mondkapje op, stik benauwd en ik weet niet of ik de enige ben, maar elke keer als ik dat ding op heb en weet dat ik niet kan krabben heb ik juist jeuk. Daar ging ik, winkel in, winkel uit en elke keer maar weer mijn handen ontsmetten. Ze zien er niet meer uit, net perkament, zo droog! Wat me opviel waren al die looprichtingen in de winkels, overal pijlen die je moet volgen, niks niet even lekker rondsnuffelen, nee de lol is er wel een beetje af op deze manier. Overigens was het stil, doodstil, arme winkeliers en overal ‘rebajas’ (uitverkoop). Ze weten van narigheid niet hoe ze van hun spullen af moeten komen en als je dan toch wat vindt, zoals ik, en op zoek gaat naar de paskamers kom je erachter dat die gesloten zijn. Afgezet met rood/wit lint. Lekker dan! De jurkjes heb ik laten hangen en ik ben onverrichte zake naar huis gegaan. Kom ik thuis, stap ik uit de auto, liggen er twee van die mondkapjes als straatvuil in de goot. Ook zeker het ‘nieuwe normaal!’.

Saludos Mirjam

Geplaatst op

Voortaan mails van Mirjam!

Hoi, dat is even geleden hè. De laatste keer dat ik een blogje schreef was 4 juni. Ik heb even een time-out genomen, inspiratieloos zeg maar en eigenlijk ook een beetje druk. Even heb ik gedacht om helemaal te stoppen met bloggen, maar nee, het is toch te leuk om te blijven doen, maar ik ga het wel anders aanpakken. Ik was er te lang mee bezig. Ik stuur je vanaf nu met regelmaat een ‘mailtje’. Gewoon even vertellen hoe het met me gaat, wat ik beleef enzo.

De afgelopen twee weken heb ik het druk gehad en ik weet ook hoe dat komt. Ik wil ineens weer van alles nu het leven hier in Spanje weer zo goed als normaal is. Nou ja normaal, behalve dan dat je die nare mondkapjes op moet als je een winkel ingaat of op straat met teveel mensen bij elkaar bent, maar voor de rest merk ik er niet veel meer van. We pakken vaak een terrasje, lekker hapje eten erbij, glaasje wijn, goed voor de lokale horeca, want ach wat hebben die het zwaar. Ben benieuwd of het snel aantrekt na de 21e als de toerist weer welkom is. Fijn hè dat die grenzen weer opengaan. Ik heb meteen een ticket geboekt voor begin juli naar NL, snel mijn kinderen knuffelen na bijna een half jaar, kan niet wachten.

Goed nieuws: ik heb inmiddels mijn tweede golfles gehad. Wil het zo graag leren. Harry golft al jaren en het lijkt me leuk om dat samen te doen, maar het zal nog wel even duren voor ik de baan in kan, want het is me moeilijk. Dat wordt heel veel oefenen. Ik heb ook minder goed nieuws. Harry is vorige week gevallen, arm stuk, knie stuk. Of ik het even wilde verbinden, vroeg hij, maar toen ik het zag ben ik maar even naar de eerste hulp van het ziekenhuis gereden en daar komen we nu nog steeds iedere dag! Nou ja, we laten ons niet uit het veld slaan en genieten volop. Het weer is top, niet te warm, zacht windje, af en toe een wolkje, goed uit te houden zal ik maar zeggen. Tot snel, Saludos Mirjam

Geplaatst op

Pedro Sánchez, por favor!

Goed nieuws! Vanaf 2 mei mogen we waarschijnlijk wandelen en sporten! Ik kan haast niet wachten wat de baas van Spanje, Pedro Sánchez, ons dinsdag gaat vertellen, want ik ben wel klaar met dat thuis zitten. Na al die weken zijn mijn lichaam en geest in een huisarrest stand gekomen. Dat wil zeggen: ik ben duf in mijn hoofd en lamlendig in mijn lichaam. Dat doet lang opgesloten zitten blijkbaar met je. Hoe geweldig is het als ik samen met mijn lieverd weer onbespied kan rondlopen op straat, dat ik niet meer over mijn schouder hoef te kijken of meneer agent in aantocht is, dat Pep, onze Mechelaar, weer kan sjezen door de Campo, spelen met andere honden en dat we weer gezellig met de buren kunnen kletsen, lekker in de tuin, wijntje erbij, dat is wel even wat anders dan alleen maar met mijn man. Ik hoop zo dat ik snel naar de boulevard kan en dat het strand weer opengaat, even lekker met mijn tenen in het zand. En als ik dan nog verder droom gaan er misschien wel weer wat terrasjes open of kan er ergens wat gegeten worden. Alleen al bij deze gedachtes gaat er een energieboost door mijn lijf die niet te stuiten is. Wauw, daar knap ik van op. En daarom kijk ik reikhalzend uit naar dinsdag en hoop ik zo dat Pedro met goed nieuws komt. Pedro Sánchez, por favor! Tot morgen.

p.s. Nog steeds geen teken van de frituurpan. Niet zo gek, want wat blijkt: de Conforama bezorgd niet in corona tijd! Je kunt je bestelling ophalen in de winkel, maar wel pas als deze weer open is! Hadden ze dat niet eerder kunnen vertellen? Poging vier: de Mediamarkt!

%d bloggers liken dit: